آیا قانوناً سوء شهرت بستگان بر صلاحیت استخدامی افراد موثر است؟

در موارد بسیاری دیده شده که مراجع گزینشی یعنی هیات ها و هسته های گزینش در مورد صلاحیت استخدامی افراد،به دلیل مشکلات اخلاقی و رفتاری بستگان مانند والدین و برادر و خواهر مبادرت یه صدور رای منفی می نمایند.

در نگاه نخست مطمئناً باید گفت چنین رویکردی عادلانه نیست.اما از نظر قوانین ایران حکم موضوع چیست؟

نمونه دیگر رای نقض گزینش

در این باره از شعبه 50 دیوان عدالت اداری دادنامه ای صادر شده که در زیر درج می گردد:

سوء شهرت بستگان داوطلب ، ارتباطی با صلاحیت شاکی ندارد و هسته گزینش باید دلایل قانونی برای رد صلاحیت شخص داوطلب ارائه کند.

راُی دیوان

در مورد خواسته شاکی در باب اعتراض به راُی مورخ ۱۳۹۱/۱۱/۲۸ کمیسیون تجدیدنظر گزینش ، با عنایت به این که مدارک عدم تاُیید صلاحیت استخدامی شاکی ، حسب لایحه دفاعیه سوء شهرت خانوادگی در ارتباط با برادر شاکی ، حمل و نقل مواد مخدر و اعتیاد پدر شاکی به مواد مخدر و سوء شهرت بستگان به نزاع و درگیری می باشد، در حالی که در مورد اتهام برادر شاکی، طبق دادنامه شماره ... قرار منع پیگرد صادرشده و در مورد اعتیاد پدر داوطلب ، گرچه دلیلی ارائه نشده، قانوناً حتی در صورت اعتیاد پدر و حتی سوء شهرت بستگان داوطلب به درگیری، این موضوعات هیچ ارتباطی به صلاحیت شاکی ندارد و گزینش چه در آرای صادره و چه در لایحه دفاعیه ، هیچ گونه مدرک و دلیلی که شاکی شخصاً صلاحیت استخدام را نداشته باشد ، ارائه نکرده اند، بنابراین حکم به نقض راُی مورخ ۱۳۹۱/۱۱/۲۸ کمیسیون تجدیدنظر گزینش و رسیدگی مجدد در همان کمیسیون صادر و اعلام می گردد. در مورد خواسته الزام به استخدام ، نظر به این که شکایت مطروحه توجهی به طرف شکایت نداشته ، مستنداً به بند《 ب》 ماده ۲۰ آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، قرار رد شکایت مطروحه صادر و اعلام می گردد. راُی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۵ دیوان عدالت اداری- مستشار شعبه- شماره دادنامه: ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۵۰۰۴۱۲ مورخ : ۱۳۹۱/۲/۱۶